Dzik jest dziki, ale czy taki zły...

W niedzielę wybraliśmy się na spacer do Lasu Wolskiego. Chciałam, żeby Sztormek miał taką "węchowo-zapachową" wycieczkę. Jak już wspominałam w poprzednim poście, park zna jak "własną kieszeń". I dlatego też w weekendy będziemy organizować wycieczki w nowe tereny. W Lesie Wolskim jest ogród zoologiczny, więc nowych, ciekawych zapachów jest co niemiara. W Zoo byłam dwa tygodnie wcześniej w ramach wycieczki edukacyjnej dla dzieci. Wypad do tego miejsca jest dla mnie zawsze wielką frajdą, pomimo mojego "podeszłego wieku". Tym bardziej, że od niedawna w krakowskim przybytku zamieszkały trzy śliczne żyrafy.

Trochę zmartwiła mnie mała liczba wilków szarych, jeszcze dwa lata temu było ich około dziesięciu, a teraz są tylko dwa na oddzielnych wybiegach. A może to nawet lepiej, że jest ich tak mało, bo wilki na wolności przemierzają dziennie po 100 km, a w Zoo nawet ogromny wybieg jest dla nich małym więzieniem.

Wilk szary

Wilk grzywiasty

W naszym miejscowym zwierzyńcu nie ma też dzików, chociaż kiedyś było ich mnóstwo. Trochę nas to zmartwiło, bo chcieliśmy małolatom pokazać dzika. Dzika było nam dane zobaczyć wczoraj i to na wolności. Zboczyliśmy z uczęszczanego szlaku w las. Zobaczyłam malowniczo powalone drzewa, już maszerowałam do nich z myślą, że zrobię Stormowi śliczne zdjęcia, gdy nagle jeden z powalonych konarów zaczął się gwałtownie poruszać. "Konar" wyskoczył i na całe szczęście zaczął biec w przeciwnym kierunku. Zdążyłam krzyknąć tylko "Jezu, dzik". Ku naszemu przerażeniu Stormu podjął pościg za wielkim, dzikim zwierzem, ale szybko go zawołaliśmy, a on grzecznie wrócił. Dobry, grzeczny piesek. I wiecie co, dlatego wybaczam mu, że czasem nie słucha jak widzi znajomego psa tylko biegnie się przywitać. W sytuacji, gdy wybiega nam nagle jakieś dzikie zwierzę: zając, sarna, bażant, podejmuje pościg, ale po przywołaniu natychmiast wraca. Może czuje w moim głosie panikę pomieszaną z histerią, czy też zdaje sobie sprawę z tego, że w sumie to nie ma ochoty na spotkanie z danym zwierzęciem... Nie ważne, istotne jest to, że wraca:). A powracając do wątku dzika, to mam świadomość tego, że mieliśmy ogromne szczęście, że nie trafiliśmy na lochę z warchlakami. Bo takie spotkanie mogłoby się skończyć tragicznie, szczególnie dla mnie - najwolniej biegam z naszej trójki.

Wiem, że to trochę obrzydliwe, jednak gdy spotkacie na swojej drodze takie odchody, bądźcie ostrożni.

Nasze szczęście, Storma pech - korytko strumyka było wyschnięte :)

Jeszcze parę zdjęć z wizyty w Zoo.

Uchatka patagońska

Karmienie uchatek

Surykatka

Młody osiołek z mamą

Żółwiak chiński, jakość zdjęcia jest kiepska, ale pierwszy raz spotkałam się z tym zwierzęciem i chciałam go zaprezentować:)

Pantera śnieżna

Pozdrowienia od tygryska, jak widać bardzo mu się podobało w Zoo.